Խորհրդարանում ընդդիմությունը Նիկոլ Փաշինյանին սուր հարցեր տալով ի՞նչ հարցեր է լուծում, հույս ունի, որ այդ հարցերից հետո Նիկոլ Փաշինյանը հրաժարակա՞ն է տալու, ցանկանում է ժողովրդի համար բացահայտել նրա էությու՞նը։

Ձյան տակ թաղված զինվորի մահը մեկ անգամ ևս ապացուցեց, որ մեր հանրության մի մե՜ծ մասը, իրոք, իներտ, իմպոտենտ բիոզանգված է, ում պետքը չեն ոչ զինվորի մահվան հանգամանքները, ոչ էլ՝ երկրի ցավը:

Ոչ մի դիվանագիտական գործիք չի աշխատում` ո՛չ հանրային դիվանագիտություն, ո՛չ խորհրդարանական, ո՛չ գերատեսչական, ո՛չ պետական։

Աշխարհի ամենակայացած, ամենազարգացած պետական համակարգ և ինստիտուցիոնալ հիշողություն ունեցող պետության` Մեծ Բրիտանիայի վարչապետ Ուինսթոն Չերչիլն էր ասում. «Եթե ուզում եք ոչնչացնել որևէ ազգ՝ սկսեք ոչնչացնել մշակույթը»:

«... Բայց այստեղ ես շեշտելու եմ մեր ազգի խստասրտությունը, այլև ամբարտավանությունը սկզբից մինչև այժմ, որ նրանք անտարբեր լինելով ճշմարտության կամ թե բնությամբ մեծամիտ և կամակոր լինելով, դիմադրում են թագավորի կամքին քրիստոնեական կրոնի վերաբերմամբ` հետևելով իրենց կանանց և հարճերի կամքին։

Այսօրվա մեր գահավիժումը մի կողմից պատահական բան չէր, մյուս կողմից էլ մի օրվա բան չէր, սրա հիմքերը շատ վաղուց կային, պարզապես մեր հարաբերական հավասարակշիռ վիճակը միարժեքորեն պայմանավորված էր ռուսների շահագրգիռ ներկայությամբ։

15 օրում և խաղաղ պայմաններում 4 մահ ունեն բանակում ու փոխանակ մի հատ նախարար կոչվածին կանչեն ԱԺ, հանեն տռաս, նստած քննարկում են, թե ով ա արժանի վաստակավոր արտիստի կոչմանը, ով՝ չէ։

Սիրելի բարեկամներ, ինձ ասում են 7-րդ դասարանի Հայոց պատմության աղմկահարույց և սխալաշատ դասագրքում ինչն է, որ այնպես չի գրված Էրեբունու մասին:

Ըստ օպերատիվ տեղեկությունների, ԵՊՀ այսրոպեական ռեկտոր Հ.Հ.-ն ջերմ հանդիպում է ունեցել Արաբական Միացյալ Էմիրությունների Դաշնային ազգային խորհրդի պաշտպանության, ներքին գործերի և արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովի նախագահ Ալի Ռաշիդ Ալ Նուայիմիի հետ։ Որպեսզի չխաթարվի հանդիպման ջերմությունը պարեկները համարյա փակել էին Ալեք Մանուկյան փողոցը, իսկ պ-ն Ալիի հայազգի թիկնապահները հսկում էին ԵՊՀ-ն: Սակայն, խնդիրն այլ է` ի՞նչ գործ ունի ԱՄԷ-ի թիվ 1 ուժայինն այսրոպեականի հետ:

Էս հսկա, ծանր հեռուստացույցի վրա ընդամենը 12 ալիք կար՝ ինչպես ժամացույցի թվատախտակին. հենց թվատախտակի նման էլ դասավորված էին թվերը՝ վերևում՝ տասներկուսը, ներքևում՝ վեցը և այլն։ Արտադրողների մտքով անգամ չեր անցնում, որ դրանից ավելի շատ ալիքներ կարող են լինել. էդքան ի՞նչ պիտի հաղորդեն։ Իրականում՝ տասներկու ալիք, իհարկե, չկար. ընդամենը երկու ալիք էր՝ առաջին ալիքը՝ հայկականը, ու ութերորդը՝ Մոսկվան։